ขั่นว่าน้องคิดสิไป
ขั่นว่าน้องสิตัดใจกะบ่ได้ว่าจักคำ
อ้ายกะส่ำคนต้อยต่ำ
น้องกะส่ำหงส์เทิ่งฟ้าที่อยู่เบื้องบนสวรรค์
สิบ่โทษวาสนา
สิบ่โทษโชคชะตาที่ทำให้เราห่างกัน
สิฮ้อง สิไห้อ้ายกะสิกลั้นบ่ให้มันไหล
ออกมาน้ำตาคนเบิ่ดสิทธิ์
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนที่น้องเคยฮักกัน
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนสำคัญกับใจนาง
ในเมื่อมื้อนี้
น้องเลือกสิไปจากใจ
กะบ่ได้ห้ามอ้ายสิมีสิทธิ์หยัง
ในเมื่อมื้อนี้น้องเลือกสิเดินคนละทาง
เดินคนละทาง
ขั่นว่าน้องคิดสิลืม
ขั่นว่าน้องคิดสิลา กะบ่ได้ว่าจักคำ
ให้เป็นแค่ความทรงจำ
ที่เฮาเคยคบกันมา ถึงแม้ว่าสิสั้นไป
ขั่นว่าเจ็บกะสิทน
ขั่นว่าปวดกะสิทน สิบ่ดิ้นรนยื้อน้องไว้
แม้ทรมานและพบกับความเสียใจ
คงบ่พ้อตายดอกตี้ อ้ายคิดว่า
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนที่น้องเคยฮักกัน
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนสำคัญกับใจนาง
ในเมื่อมื้อนี้
น้องเลือกสิไปจากใจ
กะบ่ได้ห้ามอ้ายสิมีสิทธิ์หยัง
ในเมื่อมื้อนี้น้องเลือกสิเดินคนละทาง
เดินคนละทาง
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนที่น้องเคยฮักกัน
ในเมื่อมื้อหนึ่ง
กะเคยเป็นคนสำคัญกับใจนาง
ในเมื่อมื้อนี้
น้องเลือกสิไปจากใจ
กะบ่ได้ห้ามอ้ายสิมีสิทธิ์หยัง
ในเมื่อมื้อนี้น้องเลือกสิเดินคนละทาง
เดินคนละทาง
ในเมื่อมื้อนี้น้องเลือกสิเดินคนละทาง
เดินคนละทาง